தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பை ஓர் அரசியல் கட்சியாக பதிவு செய்யவேண்டும் என்ற கோரிக்கையை முன்வைத்தே பலரும் கூட்டமைப்புக்குள் இருந்தபோது கோரிக்கை விடுத்து வந்தனர்.
முக்கியமாக, ஈ. பி. ஆர். எல். எவ். கட்சி கூட்டமைப்புக் குள் இருந்தபோது, இதற்காக தொடர்ச்சியாக கோரிக்கை விடுத்து வந்தது.
அந்தக் ‘குடைச்சல்’ காரணமாகவே அது கூட்டமைப்பி லிருந்து வெளியேற (அல்லது வெளியேற்றப்பட) நேர்ந்தது என்பதும் நமக்கெல்லாம் தெரிந்ததுதான்.
கூட்டமைப்பின் பங்காளிக் கட்சிகள் அவ்வப்போது இதுதொடர்பாக குரல்கொடுத்தாலும், தமிழ் அரசுக் கட்சி யின் தான்தோன்றித்தனமான நடவடிக்கைகளை எதிர்த்து ‘கெத்துக்காட்டும்’ மனபலம் அவர்களிடம் இல்லாத காரணத் தால் அது நடந்தேறவில்லை.
ஆனாலும் கூட்டமைப்பில் உள்ள கட்சிகள் எல்லாம் சேர்ந்து தேர்தல் ஆணையத்திற்கு ஒரு கடிதம் கொடுத்திருக் கின்றன. தாங்கள் இணைந்து தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு என்ற பெயரில் இயங்குவதாக அவை தேர்தல் ஆணையத்திற்கு தெரிவித்திருப்பதாகவும், அதனால் கூட்டமைப்பை தனியாகப் பதிவு செய்யவேண்டியதில்லை என்றும் ஒருதடவை அதன் பேச்சாளர் விளக்கமளித்திருந்தார்.
கூட்டமைப்பில்தான் இந்த நிலை என்றால், ஒரேயோரு கட்சியை மாத்திரம் கொண்ட தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்ன ணியும் அவ்வாறு எந்த பதிவையும் செய்யாமல் இயங்கி வருகின்றது.
கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம், தனது குடும்பக் கட்சி யான அகில இலங்கை தமிழ் காங்கிரஸ் கட்சியின் பெயரில் தேர்தலை சந்தித்துக் கொண்டிருக்கின்றபோதிலும், தமது அரசியல் இயக்கத்தை தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முனன்ணி என்ற பெயரிலேயே நடத்தி வருகின்றார்.
யாழ். முதல்வர் விஸ்வலிங்கம் மணிவண்ணனை தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியிலிருந்து வெளியேற்றியதாக அவர் கள் அறிவித்தபோது அவர், அப்படியொரு கட்சியில் தான் உறுப்பினராகவே இல்லாதபோது எப்படி தன்னை வெளி யேற்ற முடியும் என்று அவர்களை சட்ட சிக்கலுக்கு உள்ளாக் கியிருந்த அதேவேளை, அந்தப் பெயரில் கட்சியை பதிவுசெய் வதற்கு அவர் முயன்று கொண்டிருக்கிறார் என்றும் கூறப்படுகின்றது.
கூட்டமைப்பில் பல கட்சிகள் இருப்பதால் அவ்வாறு கட்சி கள் தமக்கிடையே ஒரு கூட்டணியை உருவாக்கி ஒரு பெயரில் இயங்குவது சரி. ஒரு கட்சி மட்டும் இன்னுமொரு பெயரில் இயங்கவேண்டிய தேவை எதற்காக வந்தது என்பதை அவர் களிடம்தான் கேட்டு அறியவேண்டும்.
தமிழ் மக்கள் கூட்டணி என்ற தனது கட்சியை பதிவு செய்வதற்கு முன்னதாக விக்னேஸ்வரன் கடந்த தேர்தலில் ஈ. பி. ஆர். எல். எவ்.உடன் கூட்டணி அமைத்தபோது, அந்தக் கூட்டணியில் பதிவுசெய்யப்படாத அனந்தியின் ஈழத் தமிழர் சுயாட்சி கழகமும் சிறிகாந்தா- சிவாஜியின் தமிழ்த் தேசியக் கட்சியும் இணைந்து தமிழ் மக்கள் தேசியக் கூட்டணி என்ற பெயரில் தேர்தலை சந்தித்தன. அதற்காக அவர்கள் கூட்டணி யிலிருந்த பதிவுசெய்யப்பட்ட ஒரேயோரு கட்சியான ஈ. பி. ஆர். எல். எவ். கட்சியின் பெயரை தமிழ் மக்கள் தேசியக் கூட்டணி என்று பெயரை மாற்றிவிட்டே தேர்தலைச் சந்தித் தார்கள். இப்போது ஈ. பி. ஆர். எல். எவ். என்றொரு கட்சியே இல்லை.
அதேபோல, தமிழ் காங்கிரஸ_ம் தனது பெயரை தமிழ்
தேசிய மக்கள் முன்னணி என்று மாற்றியிருக்கலாம். ஆனால்,
அதற்கு கஜேந்திரகுமார் குடும்பம் சம்மதிக்குமா என்பது
கேள்விக்குரியது. அதனால்தானோ என்னவோ தமிழ் காங்கி
ரஸ் என்ற கட்சியே முன்னணியாக வேடம் போட்டுக்
கொண்டு இயங்கிவருகின்றது.
இவை எல்லாம் எதற்காக இப்போது என்று நீங்கள் மண்டையைப் பிய்த்துக் கொண்டிருக்கலாம். பதின்மூன்றை ஏற்றுக்கொண்டதன் மூலம் தமிழர் பிரச்னையை ஒற்றையாட்சிக்குள் முடக்கி விட்டார்கள் என்று பொங்கி எழுந்த முன்னணி, அதற்கு எதிராகப் போராடுவதற்கு பல நாட்களுக்கு முன்னரே திட்டமிட்டு மக்களுக்கு அறிவித்து போராட்டம் நடாத்தியிருந்ததும் நினைவிருக்கலாம்.
ஆனால், அதே முன்னணி தனது வருடாந்த மாநாட்டை முல்லைத்தீவில் கடந்த ஞாயிறன்று நடத்தியிருந்ததை வாசகர்கள் அறிந்திருப்பீர்கள். ஒரு கட்சியின் வருடாந்த மாநாடு என்றால் அது எத்தகைய தடல்புடலாக நடத்தப்படவேண்டியது என்பது அவர்கள் அறியாததல்ல.
ஆனால், அந்த மாநாடு பற்றிய அறிவிப்பு அது நடப்பதற்கு முதல்நாள் நள்ளிரவே ஊடகங்களுக்கு அறிவிக்கப்பட்டது.
முன்னதாகவே இப்படியொரு மாநாடு நடப்பது குறித்து அறிவித்தால், இல்லாத கட்சி ஒன்றுக்கு ஏன் இந்த மாநாடு என்று கேட்டு யாராவது நீதிமன்றத்தை நாடி விடுவார்களோ என்ற அச்சம் இதற்கு காரணமாக இருக்கலாம் என்கிறார் அவர்களை நன்கு அறிந்த சட்டத்தரணியான அரசியல்வாதி ஒருவர்.