13வது திருத்தம் தமிழர்களுக்கு எந்தப் பாதுகாப்பையும் வழங்கவில்லை என வவுனியாவில் கடந்த 1767 வது நாளாக தொடர் போராட்டத்தினை முன்னெடுத்துள்ள தமிழர் தாயக காணாமல் ஆக்கப்பட்டவர்களின் உறவுகளின் சங்கத்தினர் தெரிவித்துள்ளனர்.
வவுனியாவில் இன்று(ஞாயிற்றுக்கிழமை) இடம்பெற்ற ஊடகவியலாளர்கள் சந்திப்பின் போதே அவர்கள் இவ்வாறு குறிப்பிட்டுள்ளனர்.
இதன்போது கருத்து வெளியிட்டுள்ள அவர், “கடந்த 74 வருடங்களாக ஒற்றையாட்சி அரசில், தமிழர்கள் பல உரிமைகளை இழந்தனர் மற்றும் ஒரு அரசியல் ஆதாயம் பெறவில்லை. ஆக்கிரமிப்பு மற்றும் ஒடுக்குமுறையுடன் யுத்தம் மற்றும் இனப்படுகொலையின் தொடர்ச்சியின் பின்னர், தமிழர்கள் வடக்கு கிழக்கில் ஒரு தமிழ் இனமாக வாழ்வதற்கு மூன்று அடிப்படை கட்டமைப்புகள் தேவை.
பாதுகாப்பான தாயகம் வேண்டும், கொலைகள், கடத்தல், பயங்கரவாதச் சட்டம், நில அபகரிப்பு, தமிழர்களின் கலாச்சாரத்தைப் சீரழிப்பு போன்றவற்றிலிருந்து தமிழர்களுக்குப் பாதுகாப்பு தேவை. உளவுத்துறையினரால் ஆதரிக்கப்படும் போதைப்பொருள் மற்றும் கும்பல் வன்முறையில் இருந்து எங்கள் இளைய தலைமுறையைக் காப்பாற்ற வேண்டும்.
அத்துடன் தமிழர்களுக்குப் பாதுகாக்கப்பட்ட தாயகம் வேண்டும். சிங்களவர்களிடமிருந்து நமது வடக்கு கிழக்குப் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும், கொடூரமான இராணுவத்துடன் எங்கள் நிலத்தைக் கைப்பற்றி, அவர்களின் சொந்த வரலாற்றின் பொய்யான அல்லது சூழ்ச்சியின் பெயரால், சிங்களப் புத்திஜீவிகளின் பெளத்த அடிப்படை வாத பயங்கரவாதத்தை நிறுத்த வேண்டும்.
திரும்ப பெறமுடியாத அரசியல் தீர்வு, சிங்கள அரசால் பறிக்க முடியாத அரசியல் தீர்வு தமிழர்களுக்குத் தேவை. எமது அரசியல் உரிமைகள் பலவற்றை இலங்கை பறித்ததை நாம் பார்த்திருக்கின்றோம்.
உதாரணமாக, 1944 இல், சோல்பரி அரசியலமைப்பின் 29 (2) வது சரத்தின் மூலம் தமிழர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்களுக்கு ஒரு அரசியலமைப்பு பாதுகாப்பு வழங்கப்பட்டது, 1972 இலங்கை அரசியலமைப்பிலிருந்து ஸ்ரீமாவோ பண்டாரநாயக்காவால் தமிழர்களுக்கான அரசியலமைப்பு பாதுகாப்பு அழிக்கப்பட்டது.
13 திருத்தத்தின்படி, இலங்கை வடக்கு கிழக்கு இணைப்பு, பொலிஸ் மற்றும் காணி அதிகாரங்களை நிராகரித்தது. பல பாடசாலைகள், மருத்துவமனைகள் மற்றும் பல நிறுவனங்கள் கொழும்பு அரசாங்கத்தால் மாகாண சபையிடமிருந்து எடுக்கப்பட்டன. எந்த ஒரு அரசியலமைப்பு ஏற்பாடுகளையும் சிங்களவர்கள் ⅔ பெரும்பான்மையுடன் எப்போது வேண்டுமானாலும் எங்கும் எடுக்க முடியும் என்பதை இவை அனைத்தும் காட்டுகின்றன.
எனவே உலகம் இலங்கையில் ஒரு முறை மட்டுமே அரசியல் தீர்வுக்கு வழி வகுக்கும், 13வது திருத்தத்திற்குப் பதிலாக, திரும்பப் பெற முடியாத, பாதுகாப்பான மற்றும் பாதுகாக்கப்பட்ட தீர்வு தேவை என்பதை உலகிற்கு உணர்த்த வேண்டும்.
செல்வம் அடைக்கலநாதன் சகல கட்சிகளையும் கூட்டி 13வது திருத்தத்தை முன்வைப்பது ஏன்? 13வது திருத்தம் 1987 இல் வந்தவுடன் இறந்துவிட்டது. அதுமட்டுமல்லாமல் இந்தியா 13வது திருத்தத்தை பயன்படுத்தி இலங்கையை கட்டுப்படுத்த மாத்திரம் பயன்படுத்தியது. இந்தியா 13 ஐ நடைமுறைப்படுத்த நினைத்ததில்லை, வெறும் பேச்சு மாத்திரமே. செல்வம் அடைக்கலநாதன் மற்றும் அவரது பேச்சாளர் சுரேன் குருசாமி மீது எங்களுக்கு நம்பிக்கை இல்லை.
வவுனியா நெடுங்கேணியில் சிங்களவர்களுக்கு 4000 உறுதி பத்திரங்களை தனது நட்பு ரணிலின் அரசாங்கம் வழங்கிய போது செல்வம் என்ன செய்தார், பிரதிநாடாளுமன்ற குழுக்களின் தலைவராக இருக்கும் போது, அடைக்கலநாதன், ரணில் அரசாங்கத்தை விமர்சித்ததில்லை. தமிழர் தாயகத்தில் 1000 பௌத்த விகாரைகள் கட்டுவதற்கு வரவு செலவுத் திட்டத்தில் கோடிக்கணக்கான ரூபாய்களை ஒதுக்கியதற்கு ஆதரித்து வாக்களித்தார்.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் எந்தவொரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினரையும் நாங்கள் நம்பவில்லை. ஒரு எம்.பி எதிரியிடம் பணம் வாங்கினால், தயவுசெய்து அவர்களை நம்ப வேண்டாம். 13வது திருத்தத்தை நடைமுறைப்படுத்த பல சக்தி வாய்ந்த நாடுகள் மற்றும் ஐ.நா. ஆகியன முயற்சித்தன.
அதை இந்தியா ஒருபோதும் செயல்படுத்தாது. 13வது திருத்தத்தை இலங்கையை கட்டுப்படுத்தும் துரும்பாக மட்டுமே பயன்படுத்தும். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, மேற்கூறிய 3 காரணங்களுக்காக 13 வது திருத்தம் தமிழர்களுக்கு பயனற்றது.13வது திருத்தத்திற்கு பதிலாக, போஸ்னியா பாணியிலான பேச்சுவார்த்தைதான் எமக்கு தேவை.
எனவே அனுபவமிக்க அரசியலமைப்பு அறிஞர்களைக் கொண்டு அரசியல் மத்தியஸ்தம் செய்யுமாறு அமெரிக்காவை கேட்டு கொள்கிறோம். தமிழர்கள் விரும்பும் பரஸ்பர இணக்கமான தீர்வுகள் மட்டுமே என்ற முடிவுக்கு அனைவரும் வருவார்கள் என நம்புகிறோம். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், பாதிக்கப்பட்ட தமிழ் மக்களாகிய நாம் ஒரு வாக்கெடுப்பை கேட்கிறோம்.“ எனக் குறிப்பிட்டுள்ளனர்.